Anoniem (40) in Vragen van ouders
Moeilijk om afscheid te nemen
Hallo,
Mijn zoontje van 6 jaar vind het heel moeilijk om afscheid van mij te nemen als hij naar papa gaat. Hij gaat 1x in de 2 weken 1 nachtje bij papa slapen maar als ik hem daar breng huilt hij alles bij elkaar dat hij met mij mee wil. Als hij eenmaal even daar is, gaat het wel prima. Sinds kort is hij ook bang dat als hij naar school of zwemles gaat dat er daarna niemand op hem staat te wachten (terwijl we nog nooit te laat zijn geweest). Wat zou dit kunnen zijn?
Hallo,
Bedankt voor je bericht en wat lastig.
Ik werk zelf in de kinderopvang en ik herken zulke situaties weleens. Een kind heeft per leeftijd bepaalde fases en dat kan door allerlei dingen komen. Vaak zit er niet veel achter en gaat het ook weer over.
Ik herinner mij dat ik als kind zelf bang was om vergeten te worden, terwijl dit nooit het geval was. Duidelijk praten hielp wel voor mij. Mijn moeder heeft mij vaak laten weten dat ze mij weer komt ophalen, voordat ze ergens weer weg ging.
Heb je over dat wegbrengen van je zoon ook eens met hem gesproken waarom hij dan met jou mee naarhuis zou willen? Je weet niet, misschien zit hij ergens mee… misschien vindt hij bepaalde dingen bij papa niet leuk. Het is dan ook belangrijk om na te vragen in plaats van in te vullen voor je zoon. Ik had er vroeger een hekel aan, als mijn ouders voor mij dingen invulden in plaats van mij te vragen. Misschien zou je het afscheid nemen ook speels aan kunnen pakken? Als je er misschien een soort spel van maakt, valt het hem ook moeilijker. Is misschien ook een optie.
Ik wens je veel liefs,
Anne
Beste anoniem,
Wat goed dat u ons forum heeft gevonden. Ik snap dat dit een erg lastige situatie voor u is. Zelf herken ik het wel, na de scheiding van mijn ouders vond ik het ook lastig als ik bijvoorbeeld naar sport ging en daarna opgehaald zou worden.
Het is een normale reactie voor kinderen om bang te zijn dat ze in de steek gelaten worden na de scheiding van hun ouders.
Ik zag het alsof mijn moeder mijn vader in de steek had gelaten en zelf was ik daardoor ook bang dat ik in de steek gelaten zou worden. Het is heel erg belangrijk om u kind te laten weten dat je weer terug komt en dat zei zich hier helemaal geen zorgen over hoeven te maken. Ik snap dat het misschien erg moeilijk voor u is maar het is wel goed om dit door te zetten. Op begeven moment moet dit over gaan. Geef u kind even de tijd en laat in de tussentijd heel goed weten dat u er voor u zoontje bent. Dat is heel erg belangrijk voor hem.
Hopelijk heeft u iets aan deze tips!
Heel veel succes
liefs,
Lisa
Beste Anoniem,
Bedankt dat u uw verhaal wil delen hier op het forum. Wat lijkt het mij lastig om uw zoontje in tranen te zien wanneer u hem bij zijn vader brengt om daar een nachtje te gaan logeren. Ik ben zelf een kind van gescheiden ouders en kan mij heel erg herkennen in het verhaal wat u hierboven verteld. Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 7 was, ik had ook altijd veel moeite om afscheid te nemen van mijn moeder. Ook had ik dezelfde angst die u hierboven beschrijft, dat ze mij niet meer zouden komen ophalen. Als oplossing voor naar papa gaan of bij opa en oma logeren bijvoorbeeld hadden we bedacht dat ik een pyjama meenam van mijn moeder. Zo had ik wat tastbaars van haar bij en kon ik haar geur ruiken. Misschien kan een foto van jullie samen ook helpen. Daarnaast hielp het mij ook heel erg als mijn moeder mij voorbereide op wat er zou komen. Dus uitleggen wat mij te wachten te stond. Dit geldt hetzelfde voor de angst die ik had om niet opgehaald te worden. Bespreek wat er gaat gebeuren en wat je kind kan verwachten. En wanneer er precies is gebeurd zoals je had afgesproken benoem dit dan ook. Kijk ook vooral naar de goede momenten en benoem deze!
Wat dit zou kunnen zijn kan ik geen uitspraak over doen omdat dit denk ik voor iedereen verschillend is. Ik denk dat het voor mij persoonlijk heel erg te maken heeft gehad met het gevoel had dat ik mijn veilige basis verloor en bang was om nog meer kwijt te raken. Want vooral op zo een jonge leeftijd is het allemaal nog maar moeilijk te begrijpen. Naarmate ik ouder werd kon ik het ook allemaal wat makkelijker relativeren.
Hopelijk heeft mijn reactie u wat kunnen helpen !
Liefs,
Simone