Anoniem (42) in Vragen van ouders
Met tegenzin
Zo’n vier jaar geleden zijn wij gescheiden. De kinderen wonen bij mij en zien hun vader iedere week (d.w.z om de week een door de weekse dag en een weekend om de week). Onze zoon gaat met steeds meer tegenzin naar zijn vader . Zijn vader is van mening dat hij tot zijn achttiende volgens de regeling moet komen. ( en is daar heel resoluut in).Ik ben van mening dat er een maar aan zit en dat onze zoon best wel inspraak mag hebben. De scheiding verliep moeizaam, idd een vechtscheiding . Ik wil niet dat het erop uit draait dat we weer recht tegenover elkaar in de rechtzaal staan maar wil ook mijn zoon steunen. Als mijn zoon weg gaat zie ik de blik in zijn ogen die me zegt ” Help me nou mam ik wil echt niet”. En probeer hem op te beuren om toch naar zijn vader te gaan. Ik heb het gevoel dat mijn zoon teleurgesteld is in mij en hem het gevoel geef dat ik hem niet steun. Mijn zoon heeft dit met hem willen bespreken, vader werd erg boos. Help! Wat kan ik als ouder voor mijm zoon doen en wat kan mijn zoon zelf doen?
Beste anoniem,
Bedankt voor uw vraag hier op het forum! Vervelend om te lezen dat uw zoon steeds met tegenzin naar zijn vader gaat. Ik kan me voorstellen dat dat voor u als moeder niet fijn is om te merken. Ik weet niet hoe oud uw zoon is, maar misschien is het een idee om hem een brief te laten schrijven naar zijn vader, waarin hij uitlegt hoe hij zich voelt en hoe hij het graag anders zou willen. Als hij daar nog te jong voor is zouden jullie dat eventueel samen kunnen doen. Ik had vroeger ook een vaste omgangsregeling, maar toen ik ouder werd merkte ik dat ik het steeds minder fijn vond en dat ik het liever anders had. Ik heb mijn vader toen een brief geschreven mijn mijn gedachten en gevoelens. Praten durfde ik niet goed omdat er vaak soort ruzie ontstond als ik met mijn vader ergens over probeerde te praten, mijn vader kon wel snel boos reageren namelijk. Doordat ik het in een brief naar hem schreef, had ik geen last van zijn eerste reactie. Hij had tijd om na te denken over zijn reactie op deze manier. We konden er hierdoor later op een rustige manier samen over praten en een oplossing bedenken. In mijn situatie ging het dan vrij makkelijk, en ik weet natuurlijk niet of vader in jullie situatie van zijn punt af zal stappen als jullie zoon hem een brief schrijft, maar ik denk dat het makkelijker gaat dan praten. U schrijft al dat hij al eens heeft geprobeerd te praten en dat vader boos werd. Dan wordt het natuurlijk wel lastig om echt in gesprek te gaan met elkaar. Via een brief kan hij al zijn gevoelens en gedachten opschrijven zonder meteen een tegen reactie te krijgen, zonder onderbroken te worden of dat zijn vader dus boos wordt. Doordat er niet meteen een reactie op elkaar volgt, wordt er minder gereageerd vanuit emoties. Misschien dat vader wel op een normale manier kan reageren via een brief? Ik hoop het heel erg voor u en uw zoon.
Veel liefs en sterkte,
Samantha
Lieve anoniem, wat fijn dat je dit met ons deelt. maar wat een vervelende situatie. ik heb dit zelf ook met mijn vader gehad, die vertelde mij iedere keer dat ik op een bepaalde leeftijd mocht gaan kiezen bij wie ik wilde wonen, en als ik die leeftijd dan had bereikt dan deed ie er nog 2 jaar bovenop.. heel vervelend. toen der tijd heb ik ook een paar keer huilend bij mijn moeder in haar armen gestaan dat ik daar niet meer heen wilde. mijn moeder vertelde mij altijd dat ik een brief naar de rechter kon schrijven met mijn wil erin. dit is niet doorslaggevend maar geeft wel de mening van een minderjarige aan. ik begrijp goed dat u niet weer een rechtzaak wilt. dit heeft mijn moeder ook vaak gehad met mijn vader. ik denk niet dat uw zoon vindt dat u hem niet steunt, ik vind het daarbij erg goed dat u hem nog wel moed in probeert te praten om toch naar zijn vader te gaan, dit is ook erg belangrijk namelijk. u zou het daarnaast ook nog met uw zoon kunnen hebben over de problemen die hij thuis bij zijn vader heeft, voor de steun van uw zoon.
hopelijk heeft u wat aan deze tips.
liefs, kaylee