anoniem (30) in Vragen van ouders

Lange termijn

Ik heb vorig naar de keuze gemaakt om te scheiden van de vader van mijn inmiddels 3,5 jarige dochter. Ik denk dat wij het goed geregeld hebben. We hebben gekozen voor co-ouderschap, zien elkaar regelmatig, overleggen dagelijks en eten geregeld samen. Laatst zijn we met zn drieën naar de bioscoop geweest. Ik denk dat ik het onderling contact als vriendschappelijk kan omschrijven. Tóch blijft het schuldgevoel aan mij knagen. Ik heb dit besluit gemaakt omdat ik niet gelukkig werd vd relatie. Maar voel mij schuldig over de lange termijn effecten die het kan hebben op mijn dochtertje. Hebben jullie tips/adviezen hoe ik hiermee om kan gaan? Op welke manier zal de scheiding zo min mogelijk nadelige gevolgen voor mijn dochter hebben?

2 reacties

  1. Rosa op 9 augustus 2017 om 16:24

    Beste Moeder,

    Bedankt voor je bericht op ons forum, wat mooi dat je om advies komt vragen. Nog mooier vind ik hoe jullie het hebben geregeld voor jullie dochter. Jullie zijn samen ouders gebleven voor jullie dochter, in mijn ogen en ervaring is dat het beste wat je kan doen. Mijn ouders zijn ook altijd samen ouders gebleven en zijn nog steeds goede vrienden van elkaar. Dit vind ik echt heel erg fijn. Ik heb altijd heel erg sterk gevoeld dat ze er samen voor mij zijn, dat ik daar nooit aan hoef te twijfelen, dit was zo krachtig dat dit veel nadelige gevolgen heeft opgevangen. Jullie dochter is nog jong, ze is straks niet anders gewend, als ze maar voor de volle 100 % op jullie kan rekenen. En uit je berichtje op te maken, doen jullie daar alles aan.
    Ik denk dat je nadelige gevolgen niet kan voorkomen, maar dat je dit ook niet moet willen. Mijn moeder heeft ook veel schuldgevoel gehad, dat heb ik een hele lange tijd aan haar gemerkt, soms nog wel. Toen ik een puber was vond ik dat ook wel eens irritant. Ik vond het heel fijn om te merken dat dit schuldgevoel af nam, want wat voor mij veel belangrijker was is dat mijn moeder veel gelukkiger is geworden. Ik wist heel goed hoe erg mama het vond, maar ik had niks aan haar schuldgevoel, voor mij werd het er niet beter op zeg maar. Mijn tip is dan ook om te kijken hoe dat schuldgevoel te verminderen, misschien met hulp,

    Hopelijk heb je wat aan mijn berichtje. Ik hoop dat je schuldgevoel in de toekomst wat verminderd, dit is heel veel fijner voor jou en in mijn ogen ook voor je dochter. Je dochter wil alleen maar dat je heel erg gelukkig bent.

    Liefs Rosa

  2. Sam op 27 juli 2017 om 16:49

    Hi Anoniem,

    Bedankt voor je berichtje hier op het forum. Ook ik denk dat je het goed hebt geregeld, wat ik uit je berichtje opmaak.
    Mijn ouders zijn ook na de scheiding goed met elkaar om gegaan en doen dit nog steeds. Daardoor heb ik er nooit last van gehad dat de een niet op een belangrijke dag wilde komen, omdat de ander er ook was. Daarom denk ik ook niet dat je je daar te veel schuldig om moet voelen en gewoon het beste van de situatie te maken. Als je later misschien was gaan scheiden, was het wellicht moeilijker geweest.
    En ik vind het lastig te zeggen, want ik denk dat een scheiding altijd wel enige nadelige gevolgen kunnen hebben, alleen weet je dat van te voren niet.
    Ik heb er veel aan gehad dat mijn ouders nog goed met elkaar overweg konden. Wel heb ik gemerkt aan mijn broertje dat die het daar soms ook wel lastig mee had. Juist doordat ze nog goed met elkaar konden, bleef de hoop dat ze misschien wel weer bij elkaar zouden kunnen komen. Probeer dus een middenweg te vinden die voor iedereen werkt.

    Liefs,
    Sam

Laat een reactie achter