Surya (47) in Vragen van ouders
Contact herstellen
Hoe kan ik het contact met mijn 3 dochters (2 jong volwassenen en een middelbare scholiere) herstellen na een vechtscheiding en verlies van contact (2 oudsten vrijwel direct na de scheiding in 2011 en jongste in 2017 na 6 jaar goede omgang na moeilijk te begrijpen besluit rechter)?
Het is nu rustig iig wat mij betreft. Graag wil ik ruis van de lijn halen, excuses aanbieden, goede herinneringen ophalen, met een schone lei beginnen, weten hoe het met ze gaat … ik mis ze, maar vooral wil ik recht zetten (en leren van) wat er krom is zodat ze me niet meer hoeven te ontwijken of bang te zijn en als ze willen naar me toe kunnen komen …
Dus gewoon weer of eindelijk voor normale verhoudingen zorgen ….
Beste Surya,
Wat fijn dat u het contact met uw dochters weer wilt opbouwen! Super dat u hier om advies komt vragen, eens kijken of ik u misschien wat kan meegeven. Het blijft een gevoelige kwestie natuurlijk met niet alle achtergrond informatie. Desondanks ben ik erg blij dat u de poging wilt wagen! Ik heb wel een voorbeeld van hoe het niet moet. Mijn moeder en ik hebben enorme ruzie gehad. Mijn vader heeft mij aangemoedigd om weer contact met haar op te nemen en dat ging volledig mis. Ik ben in een restaurant weggelopen omdat ze in mijn ogen opeens heel schijnheilig lief ging doen. Wat ik heel erg heb gemerkt, zoals Madelief ook zei, geef het signaal dat het absoluut niet alleen uit eigen belang is! Ik verweet mijn moeder van alles en was het vetrouwen volledig kwijt. Ik wilde heel graag begrip van haar maar dat kon ze mij niet geven. Ik weet natuurlijk niet wat er bij jullie is voorgevallen maar ik hoop dat u uw dochters wel het gevoel kan meegeven dat zij niet verantwoordelijk waren voor de situatie. Ik hoop niet dat u dit verkeerd opvat, nogmaals, ik weet niet wat er bij jullie gebeurd is. Ik hoop dat u hier wat uit kunt halen met wat voor insteek u het contact weer wilt aangaan. Zodat zij inderdaad vanuit vertrouwen bij u terecht kunnen. Ik wens u veel sterkte en succes!
Liefs,
Jamie
Lieve Surya,
Dank voor het stellen van je vraag. Wat vervelend dat het zo is gelopen zeg.. Ik ben wel heel blij om te horen dat je het contact wil herstellen, ik denk dat dit heel belangrijk is voor kinderen. Aangezien ik niet echt een idee heb wat er precies is voorgevallen, vind ik het lastig te adviseren wat volgens mij het handigst is. Aangezien het wel een lange periode is dat er geen of slecht contact is geweest, zou ik het vooral rustig aan doen. Misschien kan je de kinderen laten weten dat je bereid bent het contact te herstellen, maar ze ook de tijd te gunnen wanneer zij er aan toe zijn. Af en toe een berichtje sturen dat je aan ze denkt, zonder een reactie terug te verwachten, zou voor mij een fijne manier zijn. Hiermee zou ik het gevoel krijgen dat je het echt wil voor mij, en niet alleen uit eigen belang.
Met een schone lei beginnen is altijd lastig, aangezien er nou eenmaal dingen zijn gebeurd in het verleden die je niet meer kan veranderen, maar vrede hebben en naar de toekomst kijken is zeker een optie.
Lieve Surya, gun je kinderen de tijd te wennen aan deze nieuwe situatie, ik denk dat het ze een goed gevoel zal geven als ze weten dat je graag weer een rol wilt spelen in hun leven.
Ik wens je heel veel succes, en gun je het geduld de tijd te nemen en te geven die dit nodig heeft.
Sterkte en veel liefs,
Madelief
Van mijn kant ben ik reeds 5 jaren rustig … daarvoor heb ik altijd willen overleggen over: herstel relatie, behoud ouderlijk huis, omgangsregeling met twee oudsten, eerlijker alimentatie, kind uit de knel etc. Helaas is de jongste twee keer weggehouden van me voor langere tijd tegen de omgangsregeling in. Hierbij heb ik het contact opgezocht en ten einde raad ben ik 2 maal naar de rechter geweest. Deze besloot in haar wijsheid de omgang met mij stop te zetten omdat ik mijn jongste al zo lang niet had gezien. De 5 jaar goede omgang daarbij total negerend … inderdaad ben ik wel eens boos geweest en heb lelijke dingen gezegd. HIervoor heb ik me geexcuseerd. Nimmer heb ik ze weggehouden van hun moeder. Ik vraag me af of juist een actieve benaderng beter is na vijf jaar geduldig wachten. Ik woon in de straat bij mijn kinderen. Op straat ontwijken ze me nu. Ik ben bang voor de schadelijke effecten op mijn kinderen gezien hun onterechte angst voor me te ontmoeten. Wie heeft er een creatief en liefdevol plan?