Wendy (39) in Vragen van ouders

Bezorgd

Hoi allemaal.

Ik ben een moeder v een meisje v bijna 5 jaar. 2 jaar geleden zijn haar papa en ik gescheiden. Mijn dochtertje wil eigenlijk niet naar haar papa. Dit is vh begin af aan al.zo. tot nu toe heb ik het toch altijd gestimuleerd. Omdat ik denk dat het belangrijk is dat ze contact blijft houden met haar vader. Ze gaat om het weekend en de helft vd vakanties. Nu is het sinds een paar maanden zo dat ze slecht slaapt, buikpijn en hoofdpijn heeft als ze naar papa moet. Dit begint al dagen v tevoren. Ook huilt ze dan veel en gaat ze echt hysterisch mee. Met vader valt niet te praten. Hij zegt afspraak is afspraak. Ze mag mij ook niet bellen als ze bij haar vader is. Ikmaak me zorgen. Ook de juf op schoolmaakt zich zorgen. Wat is jullie advies? Toch naar vader laten gaan of omdat vader niet wil praten via de rechter de omgang proberen aan te passen?

Groetjes een bezorgde moeder.

2 reacties

  1. Nicoline op 22 juli 2017 om 23:42

    Beste Wendy,

    Wat een lastige situatie.
    Je schrijft dat je dochter als ze bij haar vader is, ze jou niet mag bellen. Ik denk dat dit iets is wat je nog met haar vader zou kunnen bespreken. Vertel hem dat als ze niet mag bellen naar jou dat het waarschijnlijk nooit opgelost gaat worden. Je dochter moet wel de kans hebben om als ze jou mist jou op te bellen ook al is ze nog maar 5. Verder zou ik proberen om de rechter er zo veel mogelijk buiten te houden. Dit maakt voor een kind het alleen maar veel moeilijker en het is inderdaad belangrijk dat ze haar vader blijft zien. Probeer het alsjeblieft eerst met uw ex op te lossen voor u de rechter erbij haalt. En misschien kan de juf ook een keertje praten met de vader van uw dochter?

    Groetjes Nicoline

  2. Johanna op 21 juli 2017 om 21:01

    Hoi Wendy,

    Wat goed dat je hier komt om een vraag te stellen aan ons als ervaringsdeskundige jongeren. Ik lees over de omgang tussen jou en de vader van jullie dochter. Je dochtertje wil eigenlijk niet meer naar papa lees ik. Als ik dat lees dan vraag ik mij als eerste af, wat maakt dat jouw dochter niet naar haar papa wil? Het lijkt mij heel naar om voor jou als moeder te zien dat ze dan huilt en zoals je zelf schrijft ”hysterisch” mee gaat.

    Ik heb ook een tijd gehad dat ik liever niet maar mijn vader wilde gaan. Achteraf gezien denk ik dat ik als kind heel erg de sfeer tussen mijn ouders voelde. Mijn moeder stuurde mij ook altijd heen, maar de spanning tussen hen zorgde bij mij voor een drempel en ook buikpijn. Met deze mail heb ik onvoldoende informatie om in te schatten hoe dat voor jullie is, maar ik kan wel meegeven dat áls er spanning is, een kind dat erg kan voelen. Nu ik ouder ben en zelf een relatie heb kan ik me zo voorstellen dat het echt best heel lastig is om die spanning te onderdrukken (nogmaals ik weet niet of dit voor jullie zo is, maar wilde dat er nog wel even aan toevoegen).

    Als advies zou ik je meegeven om samen met je dochter te kijken wat maakt dat ze niet haar vader wil :). U kunt hier misschien ook met de juf over hebben, wat vertelt uw dochter hierover op school?

    Succes en ik hoop dat u iets kunt met mijn tips,

    Liefs,
    Johanna

Laat een reactie achter