Wat zijn mijn rechten als kind?

Hoi, ik ben Willem en Buddy bij Villa Pinedo. Ik merk dat jongeren best vaak vragen hebben over hun rechten. Daarom beantwoord ik hieronder een aantal veelgestelde vragen.

Wanneer mag ik zelf bepalen waar ik ga wonen en hoe vaak ik de andere ouder zie?

Als je 18 jaar bent, dan mag je dat helemaal zelf bepalen. Tot je 18e bepalen je ouders dat. Als je ouders er bij de scheiding samen niet uitkomen, dan beslist de kinderrechter. De kinderrechter vindt jouw mening wel heel belangrijk! En hoe ouder je bent, hoe zwaarder jouw mening meetelt.

Ik wil mijn mening geven over waar ik wil wonen. Wat moet ik doen en wie kan mij helpen?

Als je tussen de 12 en 18 jaar oud bent, dan moeten jouw ouders jou betrekken bij de keuzes die zij maken over jou. Als je het gevoel hebt dat zij dat niet goed doen, kan je een brief schrijven naar de kinderrechter. Maar, je kunt natuurlijk altijd eerst iemand uit jouw omgeving om hulp vragen, voordat je de kinderrechter erbij betrekt. Denk bijvoorbeeld aan je opa of oma, buurvrouw, leraar of mentor.

In een brief naar de kinderrechter kun je vertellen hoe jij alles ervaart en wat je zou willen dat er verandert. Ook nu kun je natuurlijk vragen of iemand in jouw omgeving je daarbij wil helpen. De Kinder- en Jongerenrechtswinkel kan jou ook helpen bij deze brief (https://kjrw.eu/waar/). Als je een brief hebt gestuurd, kan de kinderrechter jou uitnodigen voor een gesprek, zodat je alles goed kunt uitleggen aan hem of haar.

Wist je dat je je ouders niet hoeft te vertellen dat je een brief gaat sturen naar de kinderrechter? Maar! De kinderrechter kan jou niet uitnodigen voor een gesprek, zonder dat jouw ouders daarvan op de hoogte zijn.

Ik heb een uitnodiging voor een gesprek met de kinderrechter of voor het schrijven van een brief aan de kinderrechter. Moet ik dat per sé doen? Ik wil mijn ouders geen pijn doen.

Soms kan het zijn dat de kinderrechter (zonder een brief van jou) een uitnodiging stuurt, omdat je ouders aan het scheiden zijn. Je hoeft hier geen gebruik van te maken, maar het mag wel: zowel een brief sturen als een gesprek! Ik hoor wel vaak van jongeren die twijfelen en uiteindelijk toch naar de kinderrechter gaan, dat ze het een fijn gesprek vonden. Kinderrechters zijn natuurlijk ook maar gewoon mensen en doen hun best om het gesprek op een leuke manier te voeren. Als je het spannend vindt, kun je ook iemand meenemen die je kan steunen. Diegene mag dan alleen niet bij het gesprek zelf aanwezig zijn.

Het kan zijn dat je bang bent om je ouders pijn te doen door met de kinderrechter te praten. Dat is niet gek! Het is heel normaal dat je loyaal wilt zijn naar allebei je ouders. Je hoeft natuurlijk ook geen kant te kiezen, maar je kan wel vertellen wat er aan de hand is, zonder daarmee negatief over één van je ouders te hoeven praten. Een voorbeeld: als je liever bij je vader zou willen wonen, omdat je die omgeving goed kent en je vrienden daar wonen, dan kun je dit op die manier aangeven. Zo maak je de kinderrechter duidelijk dat het niets met je moeder te maken heeft, maar dat het gewoon handiger is om bij je vader te wonen.

Als ik mijn mening heb gegeven aan de kinderrechter, beslist die dan zoals ik het wil?

Dat hoeft niet zo te zijn. Het kan ook zijn dat de kinderrechter iets anders beslist. Dat betekent niet dat de kinderrechter niet naar jou heeft geluisterd. De kinderrechter beslist wat hem/haar het beste lijkt. Daarbij wordt rekening gehouden met alle meningen en omstandigheden die meespelen. Dit probeert de kinderrechter ook zo goed mogelijk uit te leggen in de uitspraak.

Mocht je nog meer vragen hebben, dan kan je altijd op ons forum terecht! Daar beantwoorden de jongeren van Villa Pinedo al jouw vragen.

Groetjes, Willem!