Waarom ik trainingen geef?

Omdat ik niet tot de cijfertjes behoor als je het over vechtscheidingen hebt. Omdat ik niet tot de cijfertjes behoor van jongeren die uitvallen op school of in een verslaving geraken. Omdat mijn gedrag niet zodanig externaliseerde dat ik het label ‘gedragsproblematiek’ kreeg.
Maar ik ben wel een kind van gescheiden ouders en dat heeft een enorme impact gehad op mijn leven. Ik had altijd goede cijfers op school. Ik kwam op tijd, was beleefd en maakte op tijd mijn huiswerk. Ik kon met iedereen in de klas overweg en had veel vriendinnen. Ik zag er gezond uit, ik lachte vaak en kwam over als een vrolijk en onbezorgd meisje.

Een mooie cijferlijst dus.. Maar wat zegt dat over mij?
Ik was heel lang niet gelukkig. Maar weinig mensen wisten dat ik thuis het huishouden draaiende hield en voor mijn twee broertjes zorgde. Niemand wist dat ik op mijn tenen liep om alle ballen in te lucht te houden. Leerkrachten hadden niet door hoe hard ik moest werken om goede cijfers te halen. Dat ik soms ’s nachts zat te studeren omdat er overdag geen tijd was. En toch keurig op tijd de volgende ochtend om acht uur op school was.

Wie zag dat ik enorme faalangst kreeg omdat de basisveiligheden van huis wegvielen door de scheiding? Wie zag dat die prestatiedrang voortkwam uit onzekerheid over mezelf en of ik wel goed genoeg was? Wie zag dat ik verantwoordelijkheden had die niet passen bij een kind van 10? Of 12? Of 15?

Nee, ik ben zeker geen slachtoffer. De uitspraak ‘What doesn’t kill you makes you stronger’ is waar. Ik ben er doorheen gekomen. Net als mijn Villa Pinedo familie. We hebben allen onze eigen gevechten gevochten en gewonnen. We hebben allen onze eigen littekens en herinneringen.
We zijn allemaal sterker geworden en worden daarom geprezen. ‘Oh wat ben je volwassen voor je leeftijd!’ en ‘Je komt zo zelfverzekerd over’ zijn veelgehoorde uitspraken. Enerzijds waar, anderzijds moeten we op sommige dagen nog ontzettend hard knokken. Want we gaan door, maar zelfs jaren na de scheiding zijn de gevolgen voelbaar. Sommige kinderen komen pas tot rust als ze op zichzelf wonen, omdat ze jaren tussen ruziënde (stief-)ouders gezeten hebben. Of omdat ze zorgtaken overgenomen hebben omdat het moest. Sommigen hebben keihard geknokt om naar school te kunnen terwijl er eigenlijk geen geld was.

Ja we zijn bikkels. Ja we worden weer gelukkig en krijgen weer grip op ons leven. Maar het gaat niet vanzelf. Als er zo hard en diep gesneden wordt in je wortels, moet je keihard werken om zelf weer stevig te komen staan. Dat kost tijd. Veel energie. En bijzonder veel lef.

Ik geef trainingen omdat ik met mijn ervaringen verschil kan maken in de situatie van een ander kind van wie de ouders in scheiding liggen. Ik geef trainingen omdat ik ertoe wil doen. Ik geef trainingen omdat ik geloof dat we met en van elkaar blijven leren. Ik geef trainingen omdat het me helpt mijn gevoelens een plek te geven.
Ik geef trainingen omdat ik niet tot de cijfertjes hoor maar er wél toe doe!

Danique (23)