Ik ben meer dan ‘kind van gescheiden ouders’

Marthe
16 apr 2018

Vroeger was het een van de eerste dingen die ik vertelde als ik mezelf moest voorstellen op een nieuwe school: ‘Mijn naam is Marthe en mijn ouders zijn gescheiden.’ Omdat ik pas 3 jaar oud was toen mijn ouders uit elkaar gingen, bepaalde het een groot deel van mijn identiteit. Ik was simpelweg nog niet zoveel (naast zus en kind van gescheiden ouders), dus mezelf identificeren* met de scheiding ging als het ware als vanzelf. Het is lange tijd onderdeel geweest van mijn voorstelrondjes, tot iemand ooit zei: ‘oké leuk, maar wie ben jij nou zelf?’

Een scheiding is zo groot als je hem zelf maakt

Door de scheiding van mijn ouders een groot onderdeel te maken van mijn identiteit, was het opeens heel belangrijk geworden. Het werd als het ware een soort ‘self-fulfilling prophecy’. Door de scheiding steeds te benoemen werd het automatisch erg aanwezig in mijn leven. Ik had als het ware mijn identiteit gevonden, en hoefde niet na te denken wat ik verder nog was, totdat iemand het heel direct aan me vroeg.

Kies waar je jezelf mee identificeert

Door na te denken wie ik was naast ‘kind van gescheiden ouders’, realiseerde ik me dat je als het ware een keuze kan maken. Je kunt ervoor kiezen om de identificatie ‘kind van gescheiden ouders’ op 1 te zetten, je kan er ook voor kiezen om het niet te doen en je te focussen op iets anders. Dat kan van alles zijn, bij wijze van je lievelingskleur. Zo herinneren mensen je ook niet als ‘dat meisje met die gescheiden ouders’, maar als ‘dat meisje wiens lievelingskleur rood is’ of ‘ die jongen die zo van voetbal houdt’.

Praat groots over jezelf

Als ik mezelf nu aan mensen voorstel, komt de scheiding van mijn ouders nog maar zelden ter sprake. Mijn naam is Marthe, ik ben nu 25 jaar oud. Mijn hobby’s zijn salsa dansen, schrijven, jurkjes maken, lezen, yoga en piano spelen. Mijn lievelingskleur is rood. Ik heb de liefste vriendinnen van de hele wereld en ik wil de wereld mooier maken met schrijven en spreken over werkgeluk. En mijn ouders? Die zijn trots op wat ik doe, ieder op hun eigen manier. Check eens bij jezelf: wat vertel jij over jezelf als je jezelf moet voorstellen aan een groep mensen, of aan een collega, vriend of vrienden? Waar identificeer jij jezelf mee, en is dit een helpende of belemmerende identificatie?

* Wat is een identificatie?
Jezelf ergens mee identificeren betekend dat je jouw identiteit vormt naar een gebeurtenis/hobby/persoon. Een identificatie is vaak te herkennen aan het gebruik van het werkwoord ‘zijn’. 
Voorbeelden van identificaties zijn:
– ‘Ik ben pianist’ in plaats van ‘ik speel piano’;
– ‘Ik ben kind van gescheiden ouders’ in plaats van ‘mijn ouders zijn gescheiden’;
– ‘Ik ben vegetariër’ in plaats van ‘ ik eet vegetarisch’ .
 
Een identificatie wordt vaak gebruikt als een verklaring voor waarom iemand iets wel/niet doet of vindt, omdat de verklaring past bij het beeld wat ze hebben van bijvoorbeeld een pianist, kind van gescheiden ouders of vegetariër.   Bijvoorbeeld:
– ik ben pianist, dus ik hou van klassieke muziek;
– ik ben kind van gescheiden ouders, dus ik geloof niet in de liefde;
– ik ben vegetariër, dus ik houd van dieren. 

Marthe (25)