Beste leden van het team van villa pinedo,

Mijn naam is Anouk en ik ben 21 jaar oud. Ik heb sinds mijn 15e geen contact meer met mijn moeder, waar ik op zich vrede mee heb. Wel vind ik het lastig dat mijn moeders gehele familie ‘haar kant’ kiest.. terwijl er voor mij geen kant hoeft te bestaan, toch doet het me wel pijn dat ze nooit naar mijn kant van het verhaal hebben gevraagd of geprobeerd hebben mij te begrijpen.
Mijn contact met de familie is echt 0,0 dus het is ook niet zo dat ik een opening heb om dit aan te kunnen geven. De enige momenten waarop ik hen zie is met begrafenissen, dat is dan heel ongemakkelijk en ook niet de gelegenheid om een gesprek te beginnen.
Ik vroeg mij eigenlijk af of iemand misschien een vergelijkbare situatie heeft meegemaakt? En hoe jullie daar dan mee omgaan? Hebben jullie tips of adviezen? Tips voor zowel een contactpoging als simpelweg ermee leren omgaan zijn beide welkom!
Ik hoor het graag!
Liefs,
Anouk