Keuzeprobleem Verdeling (37) in Vragen van ouders
Wijsheid
Hallo,
Mijn man is weer vreemd gegaan en dat betekend einde van 12 jaar huwlijk. De stap om te scheiden neem ik.
We hebben 3 kinderen (12, 7 en bijna 6)
Vanuit onze woonplaats rij ik 50 minuten noordwaarts naar mijn werk- ik werk 4 dagen, mijn man 50 minuten zuidwaarts- hij werkt 5 dagen.
Nu wil ik graag de kinderen 60 km verhuizen richting mijn werk. Zodat ze op schooldagen door mij naar school kunnen worden gebracht en ik meer tijd aan ze kan besteden als wat nu het geval is.
Mijn oudste wil 1000% zeker met mij mee, omdat ze met mij de beste klik heeft. Sowieso gaat ze na de zomer naar de brugklas.
de middelste zit door stomme pech in een rot klas, dus wisseling van school zou voor haar hoogst waarschijnlijk een verbetering zijn.
Mijn man wil nu co ouderschap, maar dat zie ik niet zitten omdat ze dan OF bij mijn oppas of bij ZIJN oppas zitten.
hij wisselt per week wat hij wil..
vorige week was 200 km verderop in de grote stad R bij vrienden een reeele optie.
Voor ons beide is een huis kopen makkelijker als een huis huren… even een jaar een huis huren en uitproberen wat werkt…is niet echt haalbaar
Het liefst zou ik van de kinderen horen wat zij willen, maar…dat kan overkomen alsof zij de keus moeten maken.
Als ik mijn plan “doordruk” is de kans op ruzie met mijn aanstaande ex heel groot.
Wat is wijsheid? wat zou jou keus zijn?
Beste ouder,
Bedankt voor de vraag! Dit is inderdaad lastig, wat is nou wijsheid… Dat kan ik moeilijk zeggen maar het is wel fijn om te lezen dat u in ieder geval ook goed denkt aan het belang van de kinderen. Zo te lezen heeft de oudste al duidelijk haar mening geven, dus dat is mooi. Het lijkt me misschien toch goed om ook de andere twee kinderen te vragen wat ze willen. Als u bang bent dat ze denken dat het dan helemaal aan hun ligt dan kun je dat ook tegen ze zeggen. Maar het is misschien wel fijn voor ze om wel te kunnen zeggen wat ze graag zouden willen. Als ze dat niet willen uit loyaliteit dan is dat natuurlijk prima, en dat kunt u natuurlijk ook van te voren zeggen. Maar het is wel fijn dat ze de kans krijgen als ze dat zouden willen. Ik vond het fijn als ik me gehoord voelde, maar ik begrijp ook hun loyaliteitsconflict.
Ik weet niet wat ik in deze situatie zou doen, maar ik weet wel uit eigen ervaring dat het belangrijk is dat de communicatie tussen ouders heel belangrijk is. Probeer ook eens met hem te praten en probeer hem te overtuigen dat co-ouderschap misschien toch niet de beste optie is. Het is heel vervelend voor de kinderen als ze ruziënde ouders hebben.
Als u van de kinderen terug krijgt dat ze alle drie graag met u meegaan dan lijkt het me ook goed dat dat dan ook gebeurt. Misschien is er ook een compromis mogelijk, dat uw oudste bij u gaat wonen en dat de andere kinderen co-ouderschap krijgen. De kans dat uw ex daar mee instemt is dan misschien ook groter.
Succes,
Amélie
Dag!
Bedankt voor je bericht op ons forum. Lastige situatie inderdaad. Je hebt een plan voor ogen dat best goed kan uitpakken voor jullie kinderen denkt ook vooral aan hun belang. Dat is mooi om te lezen.
Toch vind ik de vraag ‘wat is wijsheid?’ moeilijk te beantwoorden. Wij kunnen niet zeggen wat wij zouden ‘kiezen’, zoals je vraagt in de slotzin. Iedere situatie is anders, iedere band met ouders is anders. Ik bleef bij mijn moeder wonen omdat ik mijn vader (die vreemdging) een tijd niet wilde zien uit boosheid. Maar ik kan natuurlijk niet een lijn trekken voor andere situaties en leeftijdsgenoten.
Een plan ‘doordrukken’ lijkt me nooit goed. Kinderen voelen hier ook druk en stress van, zeker als de vader het er niet mee eens is en misschien wel (juridische) stappen gaat ondernemen. Uiteindelijk moeten jullie als ouders samen met een plan komen. Het beste wat je kan doen is een voorstel doen aan de vader, waarin je het belang van de kinderen vooropstelt. Dan kan hij vervolgens ook zijn kant van het verhaal doen. Ik begrijp namelijk ook heel goed dat hij zijn kinderen vaak wil zien. Gelukkig wel, zou ik zeggen;-)
Als jullie plan uiteindelijk toch niet echt uit de verf lijkt te komen, zou je toch weer om de tafel kunnen gaan zitten, bijvoorbeeld omdat de kinderen te ver moeten reizen naar school/sport. Maar dat is stap 2.
Veel succes gewenst.