Wij zijn de kinderen

Malou
26 mrt 2017

Wij zijn de kinderen die er net zo uit zien als elk ander kind, maar bij ons is er een belangrijk deel uit ons leven in de war geschopt. Onze ouders hebben de keuze gemaakt te scheiden.
Wij zijn de kinderen, waarbij de vakantie niet altijd iets was om naar uit te kijken. Het betekende vaak veel geregel en geruzie. En als het dan wel leuk was, durfden we die blijheid niet aan de andere ouder te laten zien. Laat ons gewoon blij zijn! Het is geen wedstrijd bij wie we de leukste dingen doen. We houden van jullie allebei en hoeven niet omgekocht te worden.

Wij zijn de kinderen die sneller zelfstandig zijn geworden. Dit komt omdat wij ineens niet meer de vastigheid hadden van één gezin, één thuis. Sommigen van ons moesten andere, vreemde kinderen in hun kamer laten slapen, speelgoed delen. Ineens waren wij niet meer de enige kinderen waar onze ouders voor zorgden.
Wij zijn de kinderen die het lastig vinden om lief te hebben. Wij hebben gezien en gevoeld dat liefde niet altijd blijvend is. Wij hebben onze ouders verdrietig, boos en teleurgesteld gezien. Wij hebben geprobeerd te helpen, maar dit werkte niet of juist tegen ons.

Wij zijn de kinderen die een eigen mening hebben. Wij willen gehoord worden. Wij zijn volwassener dan jullie misschien denken. Laat ons meedenken en meebeslissen bij de kleinere zaken, maar maak ons niet verantwoordelijk voor hoe jullie met elkaar de belangrijke zaken regelen. Dat is jullie taak en we hopen dat jullie die taak serieus nemen.

Malou, 22